تصمیم گیری بالینی : ارتباط آن با تفکرانتقادی

مقدمه: تصمیم گیری بالینی به عنوان بخش اساسی از اعمال حرفه ای پرستاری، بیش از هر عاملی بر کیفیت مراقبت، تاثیر می گذارد. ‏پرستار به عنوان تصمیم گیرنده در امور بالینی می تواند جهت ارائه مراقبت مؤثر، از مهارت های تفکر انتقادی استفاده نماید. ارزشیابی ‏اطلاعات و انتخاب راهکارمناسب برای رسیدن به تصمیم درست، نیازمند مهارت تفکر است. با این وجود، مطالعات موجود در زمینه ‏ارتباط تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی، نتایج مشابهی را نشان نمی دهند. ‏ هدف: هدف این پژوهش، تعیین ارتباط تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی دانشجویان سال آخر پرستاری دانشکده های پرستاری و ‏مامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان می باشد. ‏ روش کار: در این مطالعه توصیفی همبستگی،50 نفر از دانشجویان دوره روزانه ترم آخر کارشناسی پیوسته پرستاری دانشکده های ‏پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت و واحد شرق گیلان که واحد آخر کارورزی عرصه را می گذراندند، به روش سرشماری شرکت ‏کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل برسه بخش مشخصات دموگرافیک، سؤالات تفکر انتقادی کالیفرنیا(فرم ب) و ‏سؤالات تصمیم گیری بالینی بود. ‏ نتایج: یافته ها نشان داد، اکثریت واحدهای پژوهش(86%) دارای تفکر انتقادی ضعیف بوده و میانگین نمره تفکر انتقادی آنها 25/3 ‏‏± 86/11 است. آزمون کای دو، ارتباط معنی دار(001/0‏p=‎‏) آماری بین نمره تفکر انتقادی با میانگین معدل ترم های گذشته واحدهای ‏مورد پژوهش را نشان داد. بعلاوه میانگین نمره تصمیم گیری بالینی 9/4 ± 7 /66 بود. اکثریت دانشجویان(70%) دارای تصمیم گیری ‏تحلیلی- سیستماتیک و 30 درصد تصمیم گیری تحلیلی- شهودی بودند. همچنین، بین نمره تصمیم گیری بالینی و میانگین معدل ترم ‏های گذشته واحدهای پژوهش با استفاده از آزمون کای دو ارتباط معنی دار آماری بدست آمد(02/0‏‎ p=‎‏).آزمون فیشر، ارتباط معنی دار ‏آماری بین نمره تفکر انتقادی و تصمیم گیری بالینی را نشان نداد. ‏ نتیجه گیری: با توجه به عدم ارتباط نمره تصمیم گیری بالینی و تفکر انتقادی، فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه بین نمره تفکر انتقادی و ‏تصمیم گیری بالینی ارتباط وجود دارد رد شد. با عنایت به پایین بودن نمره تفکر انتقادی واحدهای پژوهش و ارتباط تصمیم گیری بالینی ‏با سابقه کار دانشجویی، لزوم به کارگیری روش های نوین آموزش نظری و بالینی جهت ارتقاء مهارت تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری و ‏فراهم آوردن فرصتهای بالینی بیشتر برای آنان، توسط دست اندرکاران آموزشی احساس می شود. ‏